Symposium Re-integratie

Ziekte voorkomen en re-integratie van langdurig zieken bevorderen:
een maatschappelijke uitdaging!

Voor meer dan 200 aanwezigen organiseerde Samana en ACV op donderdag 28 november hierover een geslaagd symposium in Antwerpen, waar sprekers dit thema benaderden vanuit verschillende invalshoeken.

Ons land telt momenteel zo’n 415.000 langdurig zieken. Nog eens zoveel mensen zijn minder dan een jaar thuis door ziekte. Deze mensen verliezen door hun ziekte vaak een groot stuk van hun sociale contacten en van hun inkomen. Daarenboven hebben ze vaak ook te kampen met hogere uitgaven door hun ziekte.

Uit de focusgroepen van Samana en ACV waarbij we meer dan 100 langdurig zieke werknemers geïnterviewd hebben, blijkt duidelijk dat langdurig zieke werknemers wel degelijk opnieuw aan het werk willen. Maar re-integratie na langdurige ziekte blijkt allesbehalve een eenvoudig verhaal.

We moeten samen veel meer inzetten op en nadenken over werkbaar werk, begeleiding, ondersteuning en aangepast werk. Samana en ACV willen uitdrukkelijk hun rol spelen in dit debat en organiseerde daarom dit symposium waar sprekers het thema benaderden vanuit verschillende invalshoeken.

We staan dan ook voor heel wat uitdagingen:

De nog steeds groeiende groep van mensen die uitvallen omwille van psychosociaal en stress gerelateerde aandoeningen dwingt ons om na te denken over de manier waarop we vandaag werken. Ook door de Hoge Gezondheidsraad wordt dit erkend in het advies over burn-out en werk:

‘Het is eerst en vooral belangrijk dat de academische, klinische en politieke wereld stappen ondernemen om te wijzen op de dominante positie van de economische wereld ten opzichte van het collectieve en individuele welzijn en daar verandering in te brengen. Burn-out voorkomen of behandelen moet immers ook verlopen via een wijziging van het maatschappijmodel, in plaats van enkel te steunen op aanpassingsoplossingen, medicatie of psychologiseren.’

Dit werd door de verschillende sprekers op het symposium bevestigd. Maar het is ook een gedeelde verantwoordelijkheid: “We moeten dit vertalen naar een positief verhaal in plaats van telkens de ‘zwarte piet’ naar elkaar door te schuiven” (Tommy Browaeys, inleidende spreker op het symposium).

Professor Lode Godderis wees ons op het belang van het contact tussen de zieke werknemer en de werkvloer. Hoe langer iemand afwezig blijft, hoe moeilijker het wordt om terug te keren. Ondersteuning en juiste begeleiding zijn daarbij essentieel in plaats van controle en sancties.

Dat het nieuwe wettelijke kader re-integratie niet werkt en eigenlijk vooral leidt tot ontslag omwille van medische overmacht werd ook door de verschillende sprekers gedeeld. Meer zelfs, tijdens het salongesprek over de rol van de verschillende artsen werd duidelijk dat dit nieuwe kader niet nodig was en eerder re-integratie belemmerend is.

We hebben duidelijk nood aan inspirerende en concrete positieve verhalen. Met andere woorden: hoe kan het wel? Het was dan ook bemoedigend om te horen dat in een aantal sectoren pogingen gedaan worden om hierrond op de werkvloer concreet aan de slag te gaan.

Na een geslaagde dag gaan Samana en ACV met deze input aan de slag om nog concretere verbetervoorstellen op te maken en hierover met de beleidsmakers in dialoog te gaan.

Wordt dus zeker vervolgd …