Gelukkig zijn op wieltjes
Niet hoofdzakelijk noch louter het schrijven op zich stimuleerde Brenda Van der Aa in haar literaire initiatief. “De lezer duidelijk maken dat mijn fysieke beperking me niet belet gelukkig te leven is de échte aanzet geweest voor mijn boek”, benadrukt Brenda. Zij heeft spasticiteit in de vier ledematen waardoor bewegen moeilijk is.
“Als lotgenoten steun en aanmoediging vinden in het boek dan word ik daar dubbel gelukkig van.”
Op zes- à zevenjarige leeftijd ruilde Brenda de aan haar beperking aangepaste buggy voor een gesofisticeerde rolstoel. “Ik leef bijgevolg al heel mijn leven op wieltjes. Letterlijk.” zegt ze. Om daar onmiddellijk aan toe te voegen dat haar lichaam haar beperkingen oplegt maar dat haar geest en haar levenshouding daar geen hinder van ondervinden.

Schilderen met de mond
Uit welk hout Brenda Van der Aa als bezige bij is gesneden, bewijst haar inzet als vrijwillige begeleidster in de kleuter-dorpsschool in een Mechelse randgemeente. De kleuters dragen er haar op handen. De kinderen blijven onverdeeld enthousiast wanneer Brenda –in de rolstoel- hen verhaaltjes voorleest of vertelt, spelletjes laat spelen of samen met hen knutselwerkjes uit het niets tovert. Algemene bewondering krijgt ‘de juf’ wanneer ze aan het schilderen slaat.
Brenda leerde schilderen met de mond. Ze krijgt in die optiek navolging van heel wat kleuters die deze discipline zo boeiend vinden dat ze op dezelfde manier aan de slag gaan.
De kunstzinnige creaties van Brenda gingen overigens niet voorbij aan televisiekijkend Vlaanderen dat via het decor van de soapserie Familie met enkele van haar werken kon kennis maken.

De duim aan het klavier
Na haar kleutertijd in de dorpsschool kwam Brenda in het bijzonder onderwijs terecht. Ze verzamelde er alle informatie en vaardigheden om haar verdere leven zo comfortabel mogelijk te maken. Ondertussen beheerst ze als geen ander en mede dank zij een speciaal computerprogramma dat ze met een duimschakelaar bedient, alle mogelijkheden van internet, facebook en aanverwante uitbreidingen. Brenda kan slechts één van beide handen gebruiken.
Een cursus via het volwassenonderwijs leverde haar meer dan voldoende kennis van de Spaanse taal om een drukke correspondentie te voeren met een vriend die in Spanje woont.
Thuisonderwijs bracht Brenda bruikbaar inzicht in de kinderpsychologie bij. Die kennis zet ze om in de praktijk bij de begeleiding van een twintigtal kleuters in de school in Sint-Katelijne-Waver waar ze ooit nog zelf op de schoolbanken zat.

Achter de microfoon
Nog een van Brenda’s stokpaardjes is muziek uit de jaren negentig. Ze beschikt over een aanzienlijke persoonlijke discotheek. Bovendien verzorgt Brenda een wekelijks radioprogramma op radio On Wheels. Onder andere de cliënten van het dagcentrum Pegode in Kontich kunnen iedere dinsdagvoormiddag afstemmen op deze internetradio. Je kan Brenda live aan het werk horen op dinsdagvoormiddag van 10.30u tot 11.15u.
Vermits Brenda een viertal dagen per week in datzelfde dagcentrum verblijft, verzorgt ze daar in een beurtrol één voormiddag per week de telefoonpermanentie.
Tussendoor figureert Brenda graag als fotomodel, was ze te zien in enkele ‘boekskes’ en verscheen ze op de regionale televisie.
“Om maar te zeggen dat ik graag bezig ben”, verduidelijkt ze.

Met dank aan corona
De coronatijd speelde ook Brenda Van der Aa parten. Niettemin gaf die lange periode haar de kans om haar droom om zelf een boek te schrijven, te realiseren. In Peter Perceval, waarschijnlijk beter bekend als de echtgenoot van Ann Nelissen, vond ze de ideale ghostwriter. Hij registreerde Brenda’s levensverhaal, waarna Brenda de uitgeschreven tekst helemaal naar haar hand zette. Brenda: “Dat maakt dat ‘De onbeperkte ziel’ op alle domeinen eigen werk is. Ik zorgde ook zelf voor de illustraties en ‘mondschilderde’ de cover van het boek.”

Een echt gelukkige verjaardag
“Bekijk ons als een volwaardige medemens en niet als ‘iemand’ die in een rolstoel gevangen zit”, roept Brenda voor zichzelf en voor mensen die in hetzelfde schuitje zitten, op. “Ik probeer op vele domeinen mijn leven zinvol te maken. Mijn beperking maakt dat ik veel obstakels moet overwinnen maar mits voldoende wilskracht en creativiteit wil dat aardig lukken.”
Op 1 augustus jl. vierde Brenda haar 44e verjaardag. Precies op die dag haar boek ‘De onbeperkte ziel’ kunnen voorstellen was haar mooiste verjaardagscadeau. Inmiddels gingen alle bijna driehonderd exemplaren van een eerste druk vlotjes van de hand.
Na enkele maanden weet de schrijfster dat haar verhaal positief wordt ontvangen. Mensen die het boek lezen worden geraakt door de directe en onverbloemde stijl. Van mensen met en zonder beperkingen hoorde Brenda dat het boek hen inspireert en wilskracht geeft.
Heel belangrijk en bijzonder prettig vindt Brenda het dat ze via haar boek nieuwe mensen leert kennen waardoor dan nieuwe vriendschappen ontstaan.

Drie handen op een buik
Brenda woont bij haar mama Rita. De band tussen beiden wordt naarmate de tijd verstrijkt alleen maar inniger. “Haar positieve kijk tegen het leven zijn voor mij dagelijkse vitamines. Wij zijn als drie handen op een buik”, zegt Rita.
Naast haar mama kan Brenda terugvallen op een persoonlijke assistent. Daartoe liet ze zich bij de VDAB registreren als werkgever. Ze heeft al 20 jaar een persoonlijk assistentiebudget.
Bovendien trekken verscheidene vrijwilligers met Brenda op en bieden ze hulp in haar dagelijkse leven. Ze gaan bijvoorbeeld met haar shoppen of iets drinken.
Om het met Brenda’s eigen woorden te zeggen: “Een geweldige ontdekking die ik heb gedaan door mijn eigen levensverhaal, is dat er op de meest onverwachte momenten mensen op je pad komen om je te helpen.”