Veerkracht

Reuzen: mensen met een bijzondere breekbaarheid?

Ieder jaar opnieuw strijkt in de zomer het Theaterfestival aan Zee (TAZ) neer in Oostende. De voorbije zomer was Caroline Pauwels, rector van de VUB, curator van het festival. Hoe zij als kind verbluft en verwonderd aankeek tegen reuzen en reuzenstoeten inspireerde haar om op zoek te gaan naar de reus in de mens. Het antwoord vond zij bij mensen met een bijzondere kwetsbaarheid.

Bea De Rouck - Foto's: Delphine Lebon - november 2021
De Reus in de Mens

 

Stefan Perceval (Theatermaker, Het Gevolg): “Een reuzenstoet maken dat kan ik niet” zei ik tegen Caroline Pauwels. Zij had voor de openingsceremonie van TAZ een reuzenstoet in gedachten. Maar ik heb wel veel ervaring met de reus die in ieder mens zit. Ik werk al jaren met het gezelschap Het Gevolg, met mensen die een bijzondere breekbaarheid hebben. En elk mens heeft diep in zich een kracht die hem of haar kan helpen. Ieder heeft binnenin zijn reus.”

Samen met Marit Stocker (Theatermaker) en met een rits andere deskundigen, ging Stefan aan de slag om de reus in ieder mens vorm te geven. De Reus in de Mens is één grote ode aan onze veerkracht én aan onze kwetsbaarheid. Zelfs de meest kleine, kwetsbare mens is tot grootse, ‘gigantische’ dingen in staat!

"Elke mens heeft diep in zich een kracht die hem of haar kan helpen. Ieder heeft binnenin zijn reus.”

Marcel Magie trouwt Luna Sol
Iemand komt met het ‘reusachtige’ idee om een trouwerij tussen twee nieuw gecreëerde reuzen te organiseren. Vanuit Brussel vaart de bruidegom dan aan boord van een tweemastsloep zijn mooie bruid in Oostende tegemoet. Hij noemt Marcel Magie. Zij Luna Sol. Luna zit in een rolstoel. Niet omdat ze problemen heeft met lopen. Wèl omdat ieder mens het verdient om gedragen te worden.

Stefan Perceval en Marit Stocker trekken naar Brussel en Oostende om de reus in ieder mens te ontdekken. In Brussel vuren zij hun vragen af op de gasten van Zonnelied, een dienstverleningscentrum voor personen met een verstandelijke beperking in Molenbeek. In Oostende ontmoeten zij buurtbewoners en jongeren in moeilijke situaties. Aan iedereen wordt naar ‘zijn’ reus gevraagd. Er wordt gepolst naar wat hen kracht geeft om in het leven te staan, om drempels en angsten te overwinnen. De reus in de mens is dikwijls goed verborgen. Je bent kwetsbaar als je hem te veel laat zien. Maar van die kwetsbaarheid kan net een grote, ongekende kracht uitgaan.

"De reus in de mens is dikwijls goed verborgen. Je bent kwetsbaar als je hem te veel laat zien. Maar van die kwetsbaarheid kan net een ongekende kracht uitgaan.

Ieder vanuit zijn eigen breekbaarheid, gaat doorheen de honderden vragen, op zoek naar de sterke reus binnen in zich. Tegelijk krijgen de reuzen, het toekomstige bruidspaar, ook beeldend vorm. De reus als metafoor voor het grote in ieder van ons. In Oostende wordt onder impuls van scenograaf Kamiel Fabry uit drie oude trouwjurken een prachtig nieuw exemplaar in elkaar getornd voor Luna Sol. In Brussel gaat Gio(vanni) Vanhoenacker, scenograaf en beeldend kunstenaar, met de gasten van Zonnelied aan de slag om de bruidegom aan te kleden. Hij krijgt vleugels, een pluimenkam, een buidel, glitters uit de doos met kerstversiering en een pak uit gerecycleerde kledij allerhande.

Als de reuzen elkaar ontmoeten, zullen de gasten uit Zonnelied zelf ook naar Oostende reizen als ceremoniemeesters en om er het feest bij te wonen. Dan ontmoeten zij ook de ‘reuzenbouwers’ uit Oostende. En alle verhalen die tot stand kwamen doorheen maanden repetities, werden op het grote podium in Oostende bij elkaar gevoegd.

"Als ik iets heb geleerd dan is het dat er op emoties geen beperking staat!”

 

Gio
“Nooit voorheen heb ik met mensen uit deze doelgroep iets ondernomen. Maar het werkt gewoon aanstekelijk! Ik was ongelooflijk onder de indruk van de manier waarop ze met vrijheid en emoties omgaan. Als ik iets heb geleerd dan is het dat er op emoties geen beperking staat!”

 

Shana
“Mijn naam is Shana. Ik stond vandaag mee op het podium. Vroeger heb ik nog gezongen op feestjes, braderies en bruine stamcafeetjes. Vandaag stond ik voor het eerst op een podium voor zoveel mensen. Of ik bang was? Jawel! Ik ben altijd al heel sociaal angstig geweest en met corona werd dit nog veel erger. Door mee te doen aan de repetities van De Reus in de Mens ben ik veranderd. Ondanks de grote stress die dit alles voor mij betekende, zou ik zonder aarzelen opnieuw meedoen.
Alles wat je gehoord en gezien hebt is ons eigen verhaal. Er is niets geacteerd. Iedereen heeft een eigen verhaal. Dat maakt ons tot een reus. En daar gaat het over in dit stuk. Het gaat niet om letterlijk groot zijn. Het gaat om wat jou in jouw eigen verhaal groot heeft gemaakt. Waarom je hier ondanks alles nog staat.”

 

Marit Stocker
“Wij bestookten ieder die maar wilde meedoen met vragen. Wie is jouw reus? Waar houdt hij zich schuil? Hoe ziet hij eruit? Wat is jouw superkracht? De stukken die wij op scène brengen zijn niet door ons bedacht. Ze zijn allemaal van hen. Wat wij vooral willen laten zien is dat breekbaarheid niet persé negatief hoeft te zijn. Je moet het niet wegmoffelen, betuttelen, corrigeren. Je moet de kracht die ervan uitgaat uitvergroten!”

 

Stefan Perceval
“Mensen met een bijzondere breekbaarheid. Wie zijn dat? Dat is iedereen van ons. Net zo goed de vrouw van een multimiljonair die in haar supervilla niet gelukkig is. Iedereen heeft een breekbaarheid. Stromae zingt over zijn vader die hem niet ziet. Biancee zingt een album bij elkaar over haar geliefde die haar bedrogen heeft. Al te vaak krijgen mensen te horen best niet te veel over die breekbaarheid te praten. Terwijl de kracht om rechtop te blijven net bestaat uit het ermee naar buiten komen. Dat doet iedere deelnemer van De Reus in de Mens.”

 

Davinia
“Reuzen moeten niet persé groot zijn. Ook als ze klein zijn blijven het reuzen. Een reus uit klei is fantasie. Maar de reus in ons is echt. Luna Sol kreeg een prachtige trouwjurk met een roze strik. Ik kan dat niet zien. Maar men heeft het mij verteld. En ik hoor dat het mooi is. Ik heb het ook gevoeld. Je gaat met je hand over het beeld. Over de tenen, over de buik, over de vingers, over de jurk. Tot je zelfs met je ogen toe het beeld kan zien. De reus van Brussel hebben wij aangekleed met kleren van anderen. Wij hebben geknipt, gescheurd, geknoopt. Jeans, sjaals, dassen, bh’s, fietsbanden. Alles. Ik vond het ook fantastisch om op het podium te staan.”

"Reuzen moeten niet persé groot zijn. Ook als ze klein zijn blijven het reuzen. "