Maatschappij
Portret

Vrijwilligers bij Samana met een warm hart voor anderen

Tijdens de Week van de Vrijwilliger zetten we bij Samana graag onze vrijwilligers in de schijnwerpers. Zij maken het verschil voor mensen met een chronische ziekte en hun mantelzorgers. Twee van hen, Marie-Claire en Katrien, delen hun verhaal over wat vrijwilligerswerk voor hen betekent.

Week van de Vrijwilliger - Tekst: Ruth Van Mello - Foto: Istock

Marie-Claire: ‘Vrijwilligerswerk is van onschatbare waarde’

Vrijwilligerswerk heeft Marie-Claire altijd aangetrokken. Vijftig jaar geleden begon ze met helpen bij de plaatselijke toneelvereniging en later bij de parochiefeesten. Haar inzet groeide verder toen haar kinderen naar school gingen, waar ze actief was als klasafgevaardigde en betrokken bij verschillende comités.

Sinds haar verhuis naar Machelen bezoekt ze ouderen van 85+ en is ze lector in de kerk. Enkele jaren geleden hielp ze mee met de heropstart van Samana in Diegem. “We organiseren activiteiten zoals een kerstfeest, barbecue, quiz en karaoke, en bezoeken maandelijks samen een film,” vertelt Marie-Claire. “Voor leden die minder mobiel zijn, voorzien we vervoer.”

“Vrijwilligerswerk is hoognodig. De maatschappij draait voor een groot deel op vrijwilligers”

Daarnaast begeleidt ze jaarlijks samen met collega-vrijwilliger Marleen vakanties naar Ter Duinen in Nieuwpoort. “We zorgen voor mensen met chronische ziektes en beperkingen, van hulp bij het opstaan tot medicatie geven. Het is intensief, maar de dankbaarheid en vriendschap die je terugkrijgt, maken alles goed.”

Haar boodschap? “Vrijwilligerswerk is hoognodig. De maatschappij draait voor een groot deel op vrijwilligers, en ik ben blij dat ik mijn steentje kan bijdragen.”

Katrien: ‘Een klein gebaar, een groot verschil’

Op haar twaalfde wist Katrien nog niet wat ze later wilde worden. Tot een auto-ongeval haar lange tijd in het ziekenhuis hield. “Daar ondervond ik hoe moeilijk het is om afhankelijk te zijn van anderen. Maar ik zag ook hoe verpleegsters een lichtpuntje konden zijn in die donkere tunnel.”

Een glimlach, een vriendelijk woord of een schouderklopje: het waren die kleine dingen die haar inspireerden. “Toen wist ik: ik wil verpleegkunde studeren en mensen in nood helpen.”

“Rust…roest!”

Met een klein hartje en veel drempelvrees ging ze solliciteren, maar ze werd aangenomen. Wat volgde, was een carrière van 42 jaar in de zorg. “Ik kijk terug met veel dankbaarheid en vreugde. Dat ik dit werk heb mogen en kunnen doen, is een geschenk.”

Maar ook na haar pensioen blijft Katrien zich inzetten. “Bij Samana ondersteun ik chronisch zieke medemensen en op school help ik kinderen met lezen. Want rust… roest!”

Wil jij ook vrijwilliger worden?

Dankzij vrijwilligers zoals Marie-Claire en Katrien kan Samana haar waardevolle werk blijven doen. Wil jij ook een verschil maken? Neem een kijkje op onze website en ontdek hoe jij je kan inzetten. Samen zorgen we voor een warme en zorgzame samenleving!