Ambassadeur van de Maand

Gilberte Cams: “Met steun van mijn kleinkinderen en zorgverleners blijf ik doorgaan”

Gilberte Cams (68 jaar) leeft met chronische pijn, wat haar dagelijks leven zwaar beïnvloedt. Ondanks de uitdagingen blijft ze sterk dankzij de steun van haar kleinkinderen en haar huisarts. Gilberte deelt hoe ze haar kracht vindt in het omgaan met haar ziekte, de steun van haar zorgverleners, en het blijvende gevoel van verbondenheid met haar familie.

Tekst: Ruth Van Mello - Foto's: Gilberte Cams - mei 2025

Wat betekent jouw ziekte voor jou dagelijks? 

Gilberte vertelt dat het een zware strijd blijft. “Mijn ziekte is heel moeilijk te aanvaarden. Elke dag is een nieuwe uitdaging, en ik heb nog steeds moeite om ermee om te gaan,” zegt ze. De chronische pijn beïnvloedt bijna elk aspect van haar leven. “Er zijn momenten waarop ik het leven echt niet meer zie zitten.” Gelukkig vindt ze steun bij haar huisarts, dokter Rasschaert, die helpt om de pijn enigszins onder controle te houden.

Maar haar grootste lichtpunt zijn haar kleinkinderen, en vooral haar jongste kleinkind. “Hun aanwezigheid en de liefde die ze me geven, maken een wereld van verschil,” zegt ze met een zachte glimlach. Toch zijn er ook dagen waarop het te veel wordt. “Soms wil je gewoon opgeven. Maar alles wordt altijd toch weer iets beter.”

“Alles wordt altijd toch weer iets beter.”

Wat is jouw grootste bron van kracht? 

Zonder aarzelen noemt ze opnieuw haar jongste kleinkind. “Haar lieve lach en vrolijkheid geven me energie, zelfs op de moeilijkste dagen,” vertelt ze. Ook haar huisarts blijft een belangrijk steunpunt. “Hij begrijpt mijn situatie en helpt me om de pijn draaglijker te maken. Die twee zijn mijn grootste steun.”

Kun je een bijzonder moment delen waarin je trots was op jezelf, ondanks de ziekte?  

Gilberte denkt even na. “Op dit moment kan ik nog geen specifiek moment benoemen waarop ik echt trots was op mezelf,” geeft ze toe. Maar ze beseft dat er wel kracht schuilt in het blijven zoeken naar manieren om haar situatie te verbeteren. “Ik ben blij dat ik niet opgeef. Dat ik blijf proberen, ondanks alles. De steun van mijn familie en zorgverleners is daarbij onschatbaar.”

“Er is altijd hoop, zelfs als het moeilijk is. Geef niet op.”

Wat zou je willen zeggen tegen andere mensen die met een chronische ziekte leven?  

Haar boodschap is er een van hoop. Geef niet op, hoe moeilijk het ook is,” zegt ze met nadruk. Ze weet als geen ander dat het zwaar kan zijn, maar wil anderen toch aanmoedigen. “Het wordt misschien niet altijd beter, maar er is altijd wel iets dat je verder kan helpen. Denk aan je gezin, want zij willen dat je verder gaat.”

Zijn er nog andere dingen die je zou willen delen?  

Gilberte benadrukt nogmaals het belang van blijven zoeken naar hulp. “Ook al is dat soms moeilijk. Mijn gezin wil dat ik verder ga, en met hun steun en die van mijn zorgverleners lukt dat ook.” Ze blijft geloven in kleine stapjes vooruit. “Er is altijd iets dat beter wordt, zelfs al is het maar een beetje.”

Slotwoord

Gilberte’s verhaal getuigt van doorzettingsvermogen. Ondanks haar chronische pijn blijft ze kracht vinden in de liefde van haar kleinkinderen en de zorg van haar huisarts. Ze herinnert ons eraan dat er altijd hoop is, zelfs op de moeilijkste dagen.

Elke maand van 2025 zetten we een unieke ambassadeur in de kijker: iemand die op inspirerende wijze leeft met een chronische ziekte. Met dit artikel brengen we het verhaal van onze ambassadeur van deze maand tot leven. Wil je de andere verhalen ontdekken? Hou dan zeker onze publicaties in de gaten!