Het verhaal van Eileen

“De trap van het leven heeft lichtpuntjes op elke trede”

Eileen: “De foto’s genomen tijdens dit project belichten verschillende aspecten van mijn streven om me optimaal te presenteren aan de wereld om me heen. Op de beelden zie je me glimlachen, zelfs als ik geconfronteerd word met fysieke pijn of ongemak. Vaak overvalt me de drang om te lachen of mezelf op te tutten, zodat anderen niet te veel van mijn moeilijkheden te zien krijgen. Dit weerspiegelt de uitdaging van het accepteren en omarmen van chronische zeldzame aandoeningen. Tegelijkertijd toont het de grilligheid van deze aandoeningen, die van dag tot dag, week tot week en maand tot maand sterk kunnen variëren. Soms zijn er langdurige opstoten, soms van kortere duur.

De trap op de foto symboliseert mijn voortdurende streven om stap voor stap te gaan en te genieten van de kleine momenten die zich gedurende de dag voordoen. Elk trede biedt een lichtpuntje aan het einde. De afbeelding belicht slechts één kant van mijn gezicht, terwijl de andere kant in de schaduw blijft. Dit benadrukt dat ik slechts een deel van mezelf laat zien. Mijn lichaam lijkt aanwezig te zijn, en ik doe mijn uiterste best om me goed voor te doen, maar aan de andere kant, de schaduwzijde, het onbelichte deel, blijft veel verborgen, namelijk de onzichtbare pijn. Ik ben er wel, maar toch ook niet helemaal.”

Wil je graag de deelnemers zelf horen spreken? Kijk de reportage hier!